Democratische erosie

Landen met aanzienlijke democratische erosie (rood) en landen waar de democratie er aanzienlijk op vooruit ging (blauw) (2010-2020). Landen in grijs zijn nagenoeg ongewijzigd.[1]
Stijn Smet (UHasselt) over democratische erosie – Universiteit van Vlaanderen

Democratische erosie, democratisch verval, democratische terugval of democratische achteruitgang is het proces van afname van de kwaliteit van democratische politieke instituties.[2][3] Het verschilt van een volledige transitie van democratie naar autocratie omdat democratische instituties blijven bestaan, alleen kwalitatief verslechteren.

Voorbeelden van democratische erosie zijn:

  1. Nazifa Alizada, Rowan Cole, Lisa Gastaldi, Sandra Grahn, Sebastian Hellmeier, Palina Kolvani, Jean Lachapelle, Anna Lührmann, Seraphine F. Maerz, Shreeya Pillai, and Staffan I. Lindberg. 2021. Autocratization Turns Viral. Democracy Report 2021. University of Gothenburg: V-Dem Institute. https://web.archive.org/web/20210914030243/https://www.v-dem.net/media/filer_public/74/8c/748c68ad-f224-4cd7-87f9-8794add5c60f/dr_2021_updated.pdf
  2. (en) Bermeo, Nancy (Januari 2016). On Democratic Backsliding. Journal of Democracy 27 (1)
  3. (en) Lust, Ellen, Waldner, David (18 januari 2018). Unwelcome Change: Coming to Terms with Democratic Backsliding. Annual Review of Political Science 21

© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search